ການຊອກຫາຄູ່ຄອງໃຫ້ອີຊາກ

ຊາວການາອານບູຊາຮູບປັ້ນຕ່າງໆ ແລະ ພຣະເຈົ້າຊົງຫ້າມປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງບໍ່ໃຫ້ແຕ່ງງານກັບຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ ເພາະຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອ ຫຼືເຫີນຫ່າງຈາກການນະມັດສະການພຣະເຈົ້າອົງແທ້ຈິງ. ອັບຣາຮາມກໍເຖົ້າແກ່ຫຼາຍແລ້ວ ແລະ ຮູ້ສຶກວ່າອີກບໍ່ດົນຕົນເອງກໍຄົງຈະເສຍຊີວິດ ສ່ວນອີຊາກນັ້ນກໍຍັງບໍ່ທັນໄດ້ແຕ່ງງານເທື່ອ. ອັບຣາຮາມຢ້ານອິດທິພົນທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບລູກຊາຍຂອງເພິ່ນ ແລະ ຢ້ານວ່າ ຖ້າອີຊາກແຕ່ງງານກັບຄົນທີ່ບໍ່ນັບຖືພຣະເຈົ້າ ລາວອາດຈະປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອເພື່ອເຫັນແກ່ຄວາມປອງດອງໃນຄອບຄົວ. ສະນັ້ນ ການເລືອກຄູ່ຄອງໃຫ້ລູກຊາຍຈຶ່ງເປັນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນສຳລັບອັບຣາຮາມ. ສ່ວນອີຊາກເອງກໍໄວ້ວາງໃຈໃນສະຕິປັນຍາ ແລະ ຄວາມຮັກຂອງພໍ່ຈຶ່ງມອບເລື່ອງນີ້ໄວ້ກັບເພິ່ນ. ອີຊາກເຊື່ອວ່າ ພຣະເຈົ້າຈະເປັນຜູ້ນຳພາໃນການຊົງເລືອກເມຍທີ່ດີທີ່ສຸດໃຫ້ແກ່ລາວ.

ອັບຣາຮາມຫວນກັບໄປຄິດເຖິງຍາດຕິພີ່ນ້ອງທີ່ຢູ່ບ້ານເກີດເມືອງນອນຂອງເພິ່ນ. ແລ້ວເພິ່ນກໍໄດ້ເອີ້ນຄົນຮັບໃຊ້ຜູ້ໜຶ່ງ ເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ, ມີປະສົບການສາມາດພິຈາລະນາຢ່າງຮອບຄອບ ແລະ ເປັນຄົນຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ເຊິ່ງຢູ່ກັບເພິ່ນມາຕັ້ງແຕ່ດົນນານ. ຄົນຮັບໃຊ້ຜູ້ນີ້ມີຊື່ວ່າ “ເອລີເອເຊີ.”

ອັບຣາຮາມເວົ້າກັບເອລີເອເຊີວ່າ: “ຂ້ອຍຢາກໃຫ້ເຈົ້າສາບານໃນນາມຂອງພຣະເຈົ້າແຫ່ງຟ້າສະຫວັນ ແລະ ແຜ່ນດິນໂລກວ່າ ເຈົ້າຈະບໍ່ຫາເມຍທີ່ແຜ່ນດິນການາອານນີ້ໃຫ້ລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍ ແຕ່ໃຫ້ເຈົ້າກັບເມືອຍັງບ້ານເກີດເມືອງນອນຂອງຂ້ອຍ ແລະ ຊອກເມຍໃຫ້ອີຊາກໃນທ່າມກາງພວກຍາດຕິພີ່ນ້ອງຂອງຂ້ອຍ.”

ເອລີເອເຊີຖາມວ່າ: “ຈະເຮັດແນວໃດ ຖ້າຜູ້ຍິງບໍ່ຍອມຈາກບ້ານມາຢູ່ນຳເຮົາທີ່ດິນແດນນີ້? ຈະໃຫ້ຂ້ານ້ອຍສົ່ງລູກຊາຍຂອງທ່ານໄປຢູ່ພຸ້ນບໍ່?”

ອັບຣາຮາມຕອບວ່າ: “ບໍ່, ຢ່າສົ່ງລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍກັບເມືອຍັງທີ່ນັ້ນເດັດຂາດ... ພຣະເຈົ້າເທິງສະຫວັນທີ່ໄດ້ນຳພາຂ້ອຍໜີອອກຈາກບ້ານເກີດເມືອງນອນ ເພື່ອມາຢູ່ໃນດິນແດນແຫ່ງນີ້ ເຊິ່ງພຣະອົງໄດ້ສັນຍາຢ່າງໜັກແໜ້ນວ່າ ຈະມອບດິນແດນແຫ່ງນີ້ໃຫ້ແກ່ເຊື້ອສາຍຂອງຂ້ອຍ. ພຣະເຈົ້າຈະສົ່ງທູດສະຫວັນຂອງພຣະອົງນຳໜ້າເຈົ້າໄປ ເພື່ອວ່າເຈົ້າຈະຫາເມຍທີ່ນັ້ນໃຫ້ລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍໄດ້.”

ອັບຣາຮາມຢ້ານວ່າ ຖ້າອີຊາກໄປກັບຄົນຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນເພື່ອຊອກຫາເມຍ ອີຊາກອາດຈະຖືກລໍ້ລວງໃຫ້ພັກຢູ່ໃນເມືອງຂອງຜູ້ຍິງ. ສະນັ້ນ ອັບຣາຮາມຈຶ່ງໃຫ້ເອລີເອເຊີສາບານວ່າຈະເຮັດທຸກສິ່ງຕາມທີ່ເພິ່ນໄດ້ສັ່ງໄວ້.

ການເລືອກຄູ່ຄອງທີ່ຖືກຕ້ອງ

“ຢ່າຜູກພັນກັບຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອໃນຖານະທີ່ບໍ່ສະເໝີກັນ ເພາະວ່າຄວາມຊອບທຳຈະມີຫຸ້ນສ່ວນອັນໃດກັບຄວາມອະທຳ? ແລະ ຄວາມສະຫວ່າງຈະເຂົ້າສະໜິດກັບຄວາມມືດໄດ້ຢ່າງໃດ?”

ພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວອີກວ່າ: “ຈົ່ງແຍກຕົວອອກຈາກທ່າມກາງພວກເຂົາເຫຼົ່ານັ້ນ ແລະ ຈົ່ງຕັ້ງຢູ່ຕ່າງຫາກ, ຢ່າແຕະຕ້ອງສິ່ງທີ່ເປັນມົນທິນ ແລະ ເຮົາຈະຮັບເອົາພວກເຈົ້າໄວ້. ເຮົາຈະເປັນພໍ່ຂອງພວກເຈົ້າ ແລະ ພວກເຈົ້າຈະເປັນລູກຊາຍລູກຍິງຂອງເຮົາ” (2 ໂກຣິນໂທ 6:14,17,18)

ໝາຍຄວາມວ່າ ພຣະເຈົ້າຫ້າມຄົນຄຣິສຕຽນບໍ່ໃຫ້ແຕ່ງງານກັບຄົນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອແຕກຕ່າງກັນ ເພາະວ່າການຄົບຫາສະມາຄົມກັບຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອພຣະເຈົ້າ ມັນມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະດຶງຄົນຄຣິສຕຽນໃຫ້ອອກຫ່າງຈາກພຣະເຈົ້າ.

ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ພຣະຄຳພີ" ປະຖົມມະການ 24:1-67.

ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ບັນພະຊົນກັບຜູ້ເຜີຍພະວະຈະນະ" (ສະບັບພາສາໄທ) {ໜ້າ 171-176} ຂຽນໂດຍ ທ່ານ ນາງ ເອເລັນ ຈີ. ໄວທ.

ພຣະເຈົ້າຊົງປະທານຄູ່ຄອງໃຫ້ອີຊາກ

ເພື່ອຊອກຫາເມຍໃຫ້ອີຊາກ, ເອລີເອເຊີຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງອັບຣາຮາມກໍມຸ່ງໜ້າເດີນທາງໄປເມືອງທີ່ອ້າຍຂອງອັບຣາຮາມອາໄສຢູ່. ການເດີນທາງໄດ້ໃຊ້ເວລາຫຼາຍມື້ໂດຍຜ່ານພູຜາ ແລະ ຜ່ານຕົວເມືອງຕ່າງໆໄປ. ເມື່ອເອລີເອເຊີມາເຖິງເມືອງຮາລານ ເພິ່ນກໍຢຸດພັກຢູ່ນອກເມືອງໃກ້ກັບບໍລິເວນນ້ຳສ້າງ. ພໍຮອດຕອນແລງ ກໍມີຜູ້ຍິງທີ່ຢູ່ໃນເມືອງພາກັນອອກມາຕັກເອົານ້ຳ. ເອລີເອເຊີຮູ້ສຶກກັງວົນໃຈຫຼາຍທີ່ເລືອກຍິງສາວດີທີ່ສຸດໃຫ້ເປັນເມຍຂອງອີຊາກ ເພິ່ນຈຶ່ງອະທິຖານຫາພຣະເຈົ້າຢ່າງຕັ້ງໃຈເພື່ອຂໍການຊົງນຳໃນການເລືອກເມຍໃຫ້ອີຊາກ.

ເອລີເອເຊີອະທິຖານວ່າ: "ໂອ! ພຣະເຈົ້າຂອງອັບຣາຮາມນາຍຂອງຂ້ານ້ອຍ ຂໍໂຜດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍປະຕິບັດໜ້າທີ່ນີ້ສຳເລັດໃນມື້ນີ້ດ້ວຍເຖີດ… ດຽວນີ້ ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຢືນຢູ່ແຄມນ້ຳສ້າງທີ່ພວກຜູ້ຍິງໃນເມືອງນີ້ກຳລັງອອກມາຕັກນ້ຳກັນ. ຂ້ານ້ອຍຈະເວົ້າກັບຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງວ່າ: ‘ຂ້ອຍຂໍດື່ມນ້ຳຈາກໄຫຂອງເຈົ້າແດ່.’ ຖ້ານາງຕອບວ່າ ‘ເຊີນດື່ມແມ ແລະ ຫຼານຈະເອົານ້ຳໃຫ້ຝູງໂຕອູດຂອງລຸງກິນນຳດ້ວຍ.’ ກໍຂໍໃຫ້ຍິງສາວຄົນນັ້ນ ເປັນຜູ້ທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊົງເລືອກໄວ້ໃຫ້ເປັນເມຍລູກຊາຍຂອງນາຍຂ້ານ້ອຍ.”

ໃນລະຫວ່າງທີ່ເອລີເອເຊີອະທິຖານຍັງບໍ່ທັນຂາດຄຳ ພຣະເຈົ້າກໍໄດ້ຕອບຄຳອະທິຖານຂອງເພິ່ນ. ຢູ່ໃນທ່າມກາງພວກຜູ້ຍິງທີ່ຢູ່ບໍ່ນ້ຳສ້າງນັ້ນ ມີຍິງສາວຄົນໜຶ່ງທີ່ສະແດງທ່າທີກິລິຍາອອນຊອນງົດງາມເປັນທີ່ສະດຸດຕາຕໍ່ເອລີເອເຊີ. ຂະນະທີ່ນາງຍ່າງອອກມາຈາກບໍ່ນ້ຳສ້າງ ແລະ ກຳລັງຈະກັບຄືນເມືອເຮືອນ ເອລີເອເຊີກໍຟ້າວແລ່ນເຂົ້າໄປຫາຍິງສາວຄົນນັ້ນ ແລະ ຂໍດື່ມນ້ຳຈາກນາງ. ນາງກໍໄດ້ຕອບຕົກລົງດ້ວຍຄຳເວົ້າທີ່ອ່ອນສຸພາບຮຽບຮ້ອຍ ແລະ ເວົ້າວ່າ: "ເຊີນໂລດລຸງ." ນາງຈຶ່ງປົງໄຫລົງຈາກບ່າ ແລະ ເອົານ້ຳໃຫ້ເອລີເອເຊີດື່ມ.

ຫຼັງຈາກເອລີເອເຊີອີ່ມແລ້ວ ນາງກໍເວົ້າອີກວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍຈະຕັກນ້ຳໃຫ້ໂຕອູດຂອງທ່ານລຸງກິນຄືກັນ ແລະ ໃຫ້ກິນອີ່ມໝົດທຸກໂຕ.” ແລະ ນາງຈຶ່ງຟ້າວຖອກນ້ຳໃນໄຫໃສ່ຮາງ ແລະ ກໍແລ່ນໄປຕັກມາຖອກໃສ່ອີກ ຈົນອູດທຸກໂຕກິນອີ່ມ.

ເມື່ອນາງເອົານ້ຳໃຫ້ໂຕອຸດກິນອີ່ມໝົດທຸກໂຕແລ້ວ ເອລີເອເຊີກໍໄດ້ຖາມເຖິງພໍ່ແມ່ຂອງຍິງສາວຄົນນັ້ນວ່າ: “ບອກຂ້ອຍແດ່ວ່າ ພໍ່ຂອງເຈົ້າແມ່ນໃຜ? ໃນເຮືອນຂອງພໍ່ເຈົ້າມີບ່ອນນອນພັກສຳລັບຄົນຂອງຂ້ອຍ ແລະ ຂ້ອຍເອງແດ່ບໍ?”

ຍິງສາວຄົນນັ້ນຕອບວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍເປັນລູກສາວຂອງເບທູເອນ. ພໍ່ຂອງຂ້ານ້ອຍເປັນລູກຊາຍຂອງນາໂຮ... ຢູ່ບ້ານຂອງພວກເຮົາມີເຟືອງ ແລະ ຫຍ້າຢ່າງຫຼວງຫຼາຍສຳລັບສັດ ແລະ ມີບ່ອນນອນສຳລັບທ່ານລຸງດ້ວຍ.”

ເມື່ອເອລີເອເຊີຮູ້ວ່າ ຍິງສາວຄົນນັ້ນເປັນພີ່ນ້ອງຂອງອັບຣາຮາມນາຍຂອງເພິ່ນ ເພິ່ນຈຶ່ງກົ້ມຂາບລົງນະມັດສະການພຣະເຈົ້າສຳລັບພຣະອົງທີ່ຕອບຄຳອະທິຖານຂອງເພິ່ນ.

ຈົ່ງມອບການຕັດສິນໃຈໃຫ້ພຣະເຈົ້າ

ຈົ່ງຍອມມອບການຕັດສິນໃຈຂອງພວກເຮົາໄວ້ກັບພຣະເຈົ້າ ເພາະມັນເປັນວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດເພື່ອທີ່ຈະຮູ້ວ່າ ສິ່ງທີ່ພວກເຮົາເລືອກນັ້ນແມ່ນທາງຂອງພຣະເຈົ້າ ເພາະວ່າພຣະເຈົ້າຮູ້ເຫັນທຸກສິ່ງເກີນກວ່າທີ່ພວກເຮົາຈະຮູ້ໄດ້. ສະນັ້ນ ຈົ່ງມອບແຜນການຂອງພວກເຮົາໄວ້ກັບພຣະເຈົ້າໂດຍທາງຄວາມເຊື່ອ.

ແລ້ວເອລີເອເຊີກໍເດີນທາງໄປເຮືອນຂອງຍິງສາວຄົນນັ້ນ ແລະ ເພິ່ນໄດ້ສົນທະນາກັບຄອບຄົວຂອງນາງວ່າ: “ຂ້ອຍເປັນຄົນຮັບຂອງອັບຣາຮາມ ເພິ່ນໃຫ້ຂ້ອຍເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງເພິ່ນໂດຍບອກວ່າ ‘ເຈົ້າຢ່າເອົາຍິງສາວປະຊາຊົນການາອານມາເປັນເມຍລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍ ແຕ່ໃຫ້ໄປຫາຄົນຈາກຄອບຄົວຂອງພໍ່ຂ້ອຍ ແລະ ຍາດຕິພີ່ນ້ອງຂອງຂ້ອຍໃຫ້ມາເປັນເມຍລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍ.’ ເມື່ອຂ້ອຍເດີນທາງມາຮອດນ້ຳສ້າງໃນມື້ນີ້ ຂ້ອຍຈຶ່ງພາວະນາອະທິຖານຕໍ່ພຣະເຈົ້າວ່າ ‘ພຣະເຈົ້າຂອງອັບຣາຮາມນາຍຂອງຂ້ານ້ອຍເອີຍ! ໂຜດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍເຮັດສຳເລັດໜ້າທີ່ດ້ວຍ. ເວລານີ້ ຂ້ານ້ອຍກຳລັງຢືນຢູ່ໃກ້ນ້ຳສ້າງ. ເມື່ອຍິງສາວຄົນໜຶ່ງມາຕັກນ້ຳ ຂ້ານ້ອຍຈະເວົ້າກັບນາງວ່າ ‘ຂ້ອຍຂໍດື່ມນ້ຳຈາກໄຫຂອງເຈົ້າແດ່.’ ຖ້ານາງຕອບວ່າ ‘ເຊີນດື່ມແມ!’ ແລະ ນາງເອົານ້ຳໃຫ້ຝູງອູດຂອງຂ້ານ້ອຍກິນດ້ວຍ. ກໍຂໍໃຫ້ຍິງສາວຄົນນັ້ນ ເປັນຜູ້ທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊົງເລືອກໄວ້ໃຫ້ເປັນເມຍລູກຊາຍຂອງນາຍຂ້ານ້ອຍ.’”

ເອລີເອເຊີເວົ້າຕໍ່ໄປອີກວ່າ: “ມາບັດນີ້ ຖ້າພວກເຈົ້າຈະສະແດງຄວາມເມດຕາ ແລະ ຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ນາຍຂອງຂ້ອຍ ຈົ່ງບອກໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ ຫຼືຖ້າເປັນໄປບໍ່ໄດ້ກໍໃຫ້ບອກມາ ເພື່ອຂ້ອຍຈະໄດ້ຮູ້ວ່າ ຄວນເຮັດຢ່າງໃດຕໍ່ໄປ.”

ເບທູເອນພໍ່ຂອງນາງຈຶ່ງຕອບວ່າ: “ເລື່ອງນີ້ເປັນຄວາມປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າແລ້ວ ບໍ່ແມ່ນພວກເຮົາຈະຕັດສິນໃຈແນວໃດແນວໜຶ່ງໄດ້... ຈົ່ງເອົານາງໄປເປັນເມຍລູກຊາຍຂອງນາຍເຈົ້າ ຕາມທີ່ພຣະເຈົ້າກ່າວໄວ້ສາ.”

ມື້ຕໍ່ມາ ເອລີເອເຊີກໍໄດ້ນຳພາຜູ້ຍິງຄົນນີ້ອອກເດີນທາງໄປຍັງແຜ່ນດິນການາອານ ເພື່ອໃຫ້ນາງໄປເປັນເມຍຂອງອີຊາກ. ຜູ້ຍິງຄົນນີ້ມີຊື່ວ່າ “ເຣເບກາ.” ເວລາອີຊາກໄດ້ນາງເຣເບກາມາເປັນເມຍແລ້ວ ເພິ່ນກໍຮັກນາງຫຼາຍ.

"ເມຍທີ່ດີນັ້ນ ຍ່ອມປະເສີດກວ່າເພັດນິນຈິນດາ ແຕ່ຍາກເຫລືອຫຼາຍທີ່ຈະໄດ້ຍິງເຊັ່ນນີ້. ຜົວທີ່ມີເມຍດີນັ້ນ ໄວ້ໃຈນາງໄດ້ທຸກຢ່າງ ລາວຈະບໍ່ທຸກລຳບາກຍ້ອນນາງຈັກເທື່ອເລີຍ. ຕາບໃດທີ່ມີຊີວິດຢູ່ນັ້ນ ນາງເຮັດແຕ່ສິ່ງທີ່ດີຕໍ່ຜົວ ຄືບໍ່ເຮັດໃຫ້ຜົວເສຍຫາຍຍ້ອນ" (ສຸພາສິດ 31:10-12).

"ສະເໜ່ເປັນສິ່ງທີ່ຫຼອກລວງ ແລະ ຄວາມງາມກໍສູນເສຍໄປໄດ້ ແຕ່ຍິງທີ່ຢຳເກງພຣະເຈົ້າສົມຄວນໄດ້ຮັບຄຳຊົມເຊີຍ" (ສຸພາສິດ 31:30).

ພຣະເຈົ້າຊົງວາງໂຄງຮ່າງການແຕ່ງງານ ເພື່ອໃຫ້ເປັນພຣະພອນ. ໃຜທີ່ຕ້ອງການແຕ່ງງານຄວນຄິດຢ່າງຮອບຄອບກ່ຽວກັບຜູ້ທີ່ເຂົາປາຖະໜາຈະແຕ່ງງານດ້ວຍ. ພວກເຂົາຄວນອະທິຖານ ແລະ ຮຽນພຣະຄຳພີ ເພື່ອຊອກຫາຄຳແນະນຳຈາກພຣະເຈົ້າ ເຊິ່ງອາດຈະຮູ້ຈັກພຣະປະສົງຂອງພຣະອົງ.

ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ພຣະຄຳພີ" ປະຖົມມະການ 24:1-67.

ເອຊາວ ແລະ ຢາໂຄບ

ເປັນເວລາ 20 ປີແລ້ວທີ່ອີຊາກ ແລະ ເຣເບກແຕ່ງງານກັນ ແຕ່ນາງເຣເບກາບໍ່ມີລູກໃຫ້ອີກຊາກຈັກເທື່ອ. ອີຊາກຈຶ່ງພາວະນາອະທິຖານຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ເພື່ອພຣະອົງຈະອວຍພອນນາງເຣເບກາໃຫ້ມີລູກ. ແລ້ວພຣະເຈົ້າກໍຕອບຄຳອະທິຖານຂອງເພິ່ນ ແລະ ນາງເຣເບກາຈຶ່ງຕັ້ງທ້ອງຝາແຝດ. ແຕ່ໃນລະຫວ່າງທີ່ນາງຖືພາຢູ່ນັ້ນ ລູກຝາແຝດກໍບຽດກັນຢູ່ໃນທ້ອງ. ນາງເຣເບກາກັງວົນໃຈກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້. ດັ່ງນັ້ນ ນາງຈຶ່ງອະທິຖານຖາມພຣະເຈົ້າກ່ຽວກັບລູກຂອງຕົນດ້ວຍຄວາມທຸກໃຈ.

ພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວຕໍ່ນາງເຣເບກາຢູ່ໃນຄວາມຝັນວ່າ: "ມີສອງຊົນຊາດຢູ່ໃນທ້ອງຂອງເຈົ້າ ແລະ ປະຊາຊົນສອງພວກທີ່ເກີດຈາກເຈົ້າຈະຕ້ອງແຍກກັນ; ພວກໜຶ່ງຈະແຂງແຮງກວ່າອີກພວກໜຶ່ງ ຜູ້ເປັນອ້າຍຈະຮັບໃຊ້ຜູ້ເປັນນ້ອງ."

ພຣະເຈົ້າຊົງຮູ້ເຖິງອະນາຄົດກ່ອນທີ່ຈະມີການເລີ່ມຕົ້ນ. ພຣະອົງຊົງຮູ້ກ່ອນທີ່ເອຊາວ ແລະ ຢາໂຄບຈະເກີດ ລວມທັງນິໄສຂອງແຕ່ລະຄົນ. ພຣະເຈົ້າຊົງຮູ້ວ່າ ຈະມີຜູ້ໜຶ່ງເຊື່ອຟັງພຣະອົງ ແລະ ອີກຜູ້ໜຶ່ງຈະບໍ່ເຊື່ອຟັງພຣະອົງ ແລະ ນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງໃຫ້ຄວາມຝັນແກ່ນາງເຣເບກາ.

ເມື່ອເຖິງກຳນົດມື້ຄອດລູກ ນາງເຣເບກາກໍໄດ້ເກີດລູກຊາຍເປັນຝາແຝດ. ລູກຊາຍຄົນທຳອິດຄອດອອກມາຕົວແດງ ແລະ ມີຂົນເຕັມຕົວ. ພວກເຂົາຈຶ່ງໃສ່ຊື່ໃຫ້ວ່າ “ເອຊາວ” ເຊິ່ງມີຄວາມໝາຍວ່າ ມີຂົນ. ສ່ວນລູກຊາຍຄົນທີ່ສອງຄອດອອກມາ ມືຂອງລາວຈັບສົ້ນໜ່ອງຂອງເອຊາວເອົາໄວ້. ສະນັ້ນ ພວກເຂົາຈຶ່ງໃສ່ຊື່ໃຫ້ວ່າ “ຢາໂຄບ” ເຊິ່ງມີຄວາມໝາຍວ່າ ໂກງ. ຕອນທີ່ນາງເຣເບກາຄອດລູກຝາແຝດນີ້ ອີຊາກອາຍຸໄດ້ 60 ປີ.

ພໍລູກຊາຍຝາແຝດຂອງອີຊາກເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນມາ ພວກເຂົາທັງສອງຕ່າງກໍມີນິໄສ ແລະ ອາຊີບໃນການດຳລົງຊີວິດທີ່ແຕກຕ່າງກັນຫຼາຍ. ເອຊາວເປັນຄົນມັກອິດສະລະ, ມັກເຮັດຕາມໃຈຕົນເອງ ແລະ ມັກໃສ່ໃຈຢູ່ແຕ່ໃນປັດຈຸບັນ. ລາວອຶດອັດໃຈຫຼາຍເມື່ອພໍ່ແມ່ຈຳກັດຂອບເຂດຊີວິດຂອງລາວ. ເອຊາວເລືອກອາຊີບເປັນນາຍພານ ເພາະລາວມັກຊີວິດທີ່ອິດສະລະຂອງນັກລ່າສັດ. ແລ້ວເອຊາວກໍກາຍເປັນນາຍພານທີ່ເກັ່ງກ້າທັງຊຳນິຊຳນານ ແລະ ລາວມັກວຽກນັ້ນເພາະວ່າ ລາວສາມາດໃຊ້ຊີວິດຢູ່ໄກບ້ານ. ເອຊາວມັກທ່ອງທ່ຽວໄປມາຕາມພູເຂົາ ໂດຍກັບບ້ານມາພ້ອມດ້ວຍສັດປ່າ ແລະ ເລົ່າເຖິງຊີວິດທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຕື່ນເຕັ້ນໃຫ້ຜູ້ເປັນພໍ່ຟັງ. ອີຊາກມັກຄວາມທ້າທາຍຂອງລູກຊາຍຄົນກົກ ແລະ ເພິ່ນຮັກເອຊາວຫຼາຍ.

ແຕ່ກົງກັນຂ້າມ ຢາໂຄບເປັນຄົນສຸພາບ, ດຸໝັ່ນ, ມັກຊ່ວຍເຫຼືອ ແລະ ມັກຄິດເຖິງອະນາຄົດຫຼາຍກວ່າປັດຈຸບັນ. ລາວມັກຢູ່ເຮືອນໂດຍໃຊ້ເວລາລ້ຽງຝູງແກະ ແລະ ເຮັດໄຮ່ເຮັດນາ. ລາວເປັນຄົນມີຄວາມອົດທົນ, ເບິ່ງການໄກ, ມີຄວາມພາກພຽນ ແລະ ດຸໝັ່ນຂະຫຍັນຢ່າງສະໝ່ຳສະເໝີ. ຢາໂຄບຈຶ່ງກາຍເປັນທີ່ພໍໃຈຂອງຜູ້ເປັນແມ່. ສະນັ້ນ ແມ່ຂອງລາວຈຶ່ງຮັກລາວຫຼາຍ.

ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ພຣະຄຳພີ" ປະຖົມມະການ 25:19-28.

ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ບັນພະຊົນກັບຜູ້ເຜີຍພະວະຈະນະ" (ສະບັບພາສາໄທ) {ໜ້າ 177-179} ຂຽນໂດຍ ທ່ານ ນາງ ເອເລັນ ຈີ. ໄວທ.

ເອຊາວຂາຍສິດທິອ້າຍກົກຂອງຕົນ

ນາງເຣເບກາໄດ້ຈົດຈຳຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ໄດ້ກ່າວກັບນາງຢູ່ໃນຄວາມຝັນ ແລະ ນາງໄດ້ສັງເກດເບິ່ງນິໄສຂອງລູກຊາຍທັງສອງຄົນ. ນາງເຣເບກາໝັ້ນໃຈວ່າ ຢາໂຄບຄວນໄດ້ຮັບມໍລະດົກສິດທິແຫ່ງພະສັນຍາ. ນາງຈຶ່ງທົບທວນຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະເຈົ້າໃຫ້ອີຊາກຟັງ ແຕ່ອີຊາກຮັກເອຊາວຫຼາຍຈຶ່ງບໍ່ປ່ຽນແປງໃນຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງເພິ່ນ.

ເອຊາວແລະ ຢາໂຄບ ທັງສອງຄົນກໍຮູ້ແລະ ເຂົ້າໃຈເຖິງພຣະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ມອບໃຫ້ອັບຣາຮາມເປັນຢ່າງດີ ເພາະວ່າ ອີຊາກຜູ້ເປັນພໍ່ໄດ້ອະທິບາຍໃຫ້ພວກເຂົາຟັງວ່າ: “ສິດທິລູກຊາຍຄົນກົກນີ້ສຳຄັນຫຼາຍ ເພາະນອກຈາກຈະໄດ້ຮັບມໍລະດົກແລ້ວ ກໍຈະໄດ້ເປັນຜູ້ນຳທາງດ້ານຈິດວິນຍານໃນວົງຕະກຸນອີກດ້ວຍ. ລາວຈະຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ ເພື່ອລົບຄວາມຜິດບາບໃຫ້ແກ່ຄອບຄົວຂອງຕົນ ແລະ ນຳພາຄອບຄົວໃຫ້ຕິດຕາມພຣະເຈົ້າ. ນອກຈາກນັ້ນ ພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າຈະມາບັງເກີດຢູ່ໃນເຊື້ອສາຍຂອງຄົນທີ່ໄດ້ຮັບສິດທິລູກຊາຍຄົນກົກ.” ນອກຈາກນີ້ ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບສິດທິດັ່ງກ່າວກໍຈະມີພາລະໜັກອີກຄື ລາວຈະຕ້ອງຖວາຍຊີວິດຂອງຕົນເພື່ອຮັບໃຊ້ພຣະເຈົ້າ ແລະ ເຊື່ອຟັງປະຕິບັດຕາມກົດເກນຂອງພຣະອົງ. ລາວຈະຕ້ອງປະພືດຕົວໃຫ້ເປັນທີ່ພໍພຣະໄທ(ພໍໃຈ)ຂອງພຣະເຈົ້າທັງຢູ່ໃນຄອບຄົວ ແລະ ໃນສັງຄົມ.

ແຕ່ເອຊາວບໍ່ມັກການປະຕິບັດຕາມການນໍາພາຂອງພະເຈົ້າ, ບໍ່ສົນໃຈໃນເລື່ອງຂອງສາສະໜາ ແລະ ບໍ່ຢາກຮັບໜ້າທີ່ເປັນຜູ້ນໍາທາງດ້ານຈິດວິນຍານທີ່ມາກັບສິດທິລູກຊາຍຄົນກົກ. ເຖິງແມ່ນວ່າຈະເຫັນໄດ້ຢ່າງຊັດເຈນທີ່ເອຊາວບໍ່ຄ່ອຍສົນໃຈຈະເຮັດໜ້າທີ່ໃນຖານະເປັນລູກຊາຍຄົນກົກ ແຕ່ອີຊາກກໍຍັງຢືນຢັນຕໍ່ນາງເຣເບກາວ່າ ສິດທິລູກຊາຍຄົນກົກເປັນຂອງເອຊາວ.

ນາງເຣເບກາໄດ້ບອກຢາໂຄບກ່ຽວກັບຄວາມຝັນທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ນາງວ່າ ຢາໂຄບຈະເປັນຜູ້ສືບທອດພຣະສັນຍາ. ດ້ວຍເຫດຜົນນີ້ ຢາໂຄບຈຶ່ງປາຖະໜາຢາກເປັນຜູ້ຮັບພຣະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ. ລາວບໍ່ຢາກໄດ້ຊັບສົມບັດຂອງພໍ່ ແຕ່ຢາກໄດ້ສິດທິທີ່ຈະເປັນຜູ້ນຳທາງດ້ານຈິດວິນຍານ. ຢາໂຄບປາຖະໜາຢາກສົນທະນາກັບພຣະເຈົ້າຄືກັບອັບຣາຮາມ ແລະ ຖວາຍເຄື່ອງບູຊາເພື່ອລົບຄວາມຜິດບາບໃຫ້ແກ່ຄອບຄົວຂອງຕົນ. ລາວຢາກເປັນພໍ່ຂອງປະຊາຊົນທີ່ໄດ້ຮັບຄັດເລືອກຈາກພຣະເຈົ້າ ແລະ ຢາກເປັນພໍ່ຂອງເຊື້ອສາຍທີ່ຈະໃຫ້ກໍາເນີດພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າຕາມພະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ຜູ້ເປັນພໍ່ຈະໄດ້ອະທິບາຍເຖິງສິດທິຂອງລູກຊາຍຄົນກົກທີ່ຈະເປັນຂອງເອຊາວແລ້ວກໍຕາມ ແຕ່ຢູ່ໃນໃຈຂອງຢາໂຄບກໍຍັງປາຖະໜາຢາກຮັບມັນໄວ້. ລາວຄິດເຖິງເລື່ອງນີ້ທັງກາງເວັນ ແລະ ກາງຄືນ ຈົນກາຍເປັນຈຸດມຸ່ງໝາຍໃນຊີວິດຂອງຕົນ.

ມີມື້ໜຶ່ງ ເອຊາວກັບມາແຕ່ການລ່າສັດຢ່າງອິດເມື່ອຍ ພໍດີຢາໂຄບກຳລັງເຮັດອາຫານຢູ່. ເອຊາວຫິວເຂົ້າຫຼາຍຈຶ່ງມາຂໍອາຫານນຳຢາໂຄບ.

ເອຊາວເວົ້າກັບຢາໂຄບວ່າ: “ຂ້ອຍຂໍກິນແກງໝາກຖົ່ວແດງຂອງເຈົ້າຈັກຄຳແດ່ທ້ອນ ເພາະຂ້ອຍຫິວຈະຕາຍຢູ່ແລ້ວ.”

ຢາໂຄບຄິດຫາຊ່ອງທາງຕະຫຼອດທີ່ຢາກໄດ້ສິດທິອ້າຍກົກ. ເມື່ອລາວເຫັນເອຊາວຫິວເຂົ້າແຮງ ຈຶ່ງຮີບສວຍໂອກາດເອົາຕອນນີ້.

ຢາໂຄບເວົ້າກັບເອຊາວວ່າ: “ຂ້ອຍຈະໃຫ້ເຈົ້າກິນ ຖ້າເຈົ້າຂາຍສິດທິອ້າຍກົກໃຫ້ຂ້ອຍ.”

ເອຊາວຄິດພຽງແຕ່ໃນປັດຈຸບັນເທົ່ານັ້ນ ລາວຈຶ່ງເວົ້າຂຶ້ນວ່າ: “ເບິ່ງແມ! ຂ້ອຍຫິວໃກ້ຈະຕາຍຢູ່ແລ້ວ ສິດທິອ້າຍກົກຈະມີປະໂຫຍດຫຍັງກັບຂ້ອຍ.”ຢາໂຄບຈຶ່ງເວົ້າຂຶ້ນອີກວ່າ: “ສາບານກ່ອນແມ້! ວ່າເຈົ້າຈະມອບສິດທິອ້າຍກົກໃຫ້ຂ້ອຍ.”

ເພື່ອສະໜອງຄວາມຫິວຂອງຕົນ ເອຊາວຈຶ່ງໄດ້ສາບານ ແລະ ຂາຍສິດທິອ້າຍກົກຂອງຕົນໃຫ້ຢາໂຄບເພື່ອແລກກັບອາຫານ. ແລ້ວຢາໂຄບຈຶ່ງເອົາເຂົ້າຈີ່ ແລະ ແກງໝາກຖົ່ວໃຫ້ເອຊາວກິນ. ເມື່ອເອຊາວກິນອາຫານຈົນອີ່ມແລ້ວ ລາວກໍອອກໄປໂດຍບໍ່ໄດ້ສົນໃຈເລື່ອງສິດທິອ້າຍກົກ.

ຫຼາຍປີຜ່ານໄປ ພໍເອຊາວອາຍຸໄດ້ 40 ປີ. ດ້ວຍຄວາມທີ່ລາວສົນໃຈແຕ່ໃນເລື່ອງພາຍນອກ ແລະ ເລື່ອງຝ່າຍໂລກ. ລາວໄດ້ໄປແຕ່ງງານກັບຄົນທີ່ບໍ່ນັບຖືພຣະເຈົ້າ. ດ້ວຍເຫດນີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເກີດມີຄວາມໂສກເສົ້າທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ໃຫ້ແກ່ຜູ້ເປັນພໍ່ແລະ ແມ່. ແຕ່ລູກຊາຍຫຼ້າຂອງພວກເຂົາເຊັ່ນ ຢາໂຄບ ຍັງໂສດຢູ່.

ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ພຣະຄຳພີ" ປະຖົມມະການ 25:29-34; 26:34, 35.

ອີຊາກ, ຢາໂຄບ ແລະ ເອຊາວເປັນຕົວແທນຂອງຄຣິສຕຽນສາມຄົນ

“ແຕ່ກ່ອນອື່ນ, ທ່ານທັງຫລາຍຈົ່ງສະແຫວງຫາລາຊະອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຄວາມຊອບທຳຂອງພຣະອົງ ແລະ ພຣະອົງຈະຊົງເພີ່ມເຕີມສິ່ງທັງປວງເຫລົ່ານີ້ໃຫ້ແກ່ທ່ານ” (ມັດທາຍ 6:33).

ບາງຄົນກໍເປັນຄືຢາໂຄບ, ຢາໂຄບປາຖະໜາຢາກສົນທະນາກັບພຣະເຈົ້າຄືກັບອັບຣາຮາມພໍ່ຕູ້ຂອງລາວທີ່ໄດ້ເຮັດ ແລະ ລາວປາຖະໜາຢາກເປັນຜູ້ນໍາຄົນລຸ່ນຕໍ່ໄປໃນການນະມັດສະການພຣະເຈົ້າ. ລາວຕ້ອງການສິດທິພຣະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າສໍາລັບລາວເອງ ແລະ ເຊື້ອສາຍຂອງລາວດ້ວຍ. ຄືກັນກັບຊາວຄຣິສຕຽນບາງຄົນ ເຖິງແມ່ນວ່າ ຈະບໍ່ສົມບູນແບບ ແຕ່ເຕັມໃຈທີ່ຈະຮຽນຮູ້ໃນພຣະເຈົ້າ ພວກເຂົາປາຖະໜາທີ່ຈະໄດ້ຮັບພຣະພອນຈາກພຣະເຈົ້າ.

ບາງຄົນກໍເປັນຄືເອຊາວ, ເອຊາວບໍ່ມັກຖືກຄວບຄຸມຢູ່ເຮືອນ ແຕ່ລາວມັກອອກໄປນອກບ້ານ ແລະ ຊອກຫາກິດຈະກຳເຮັດ ເພື່ອຢາກມີອິດສະລະພາບໃນການເຮັດຕາມໃຈຂອງຕົນເອງທີ່ຕ້ອງການ. ຄືກັນກັບໃນປັດຈຸບັນ ຫຼາຍຄົນເປັນຄືກັບເອຊາວ ພວກເຂົາບໍ່ມັກການຖືກຄວບຄຸມ ແຕ່ຕ້ອງການອິດສະລະພາບໃນການເຮັດຕາມໃຈຂອງຕົນເອງທີ່ຕ້ອງການ. ຫຼາຍຄົນຢາກມີອິດສະລະພາບໃນການເຂົ້າໄປຊອກຫາສິ່ງຂອງຕ່າງໆທີ່ຢູ່ໃນໂລກນີ້. ເອຊາວຮູ້ສຶກວ່າກົດບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າເປັນເໝືອນກັບຂໍ້ຜູກມັດໄປສູ່ຕົວຂອງລາວ. ອໍານາດ ແລະ ຄວາມຮັ່ງມີ, ງານກິນລ້ຽງ ແລະ ຄວາມສະໜຸກສະໜານນັ້ນແມ່ນຄວາມສຸກ. ດັ່ງນັ້ນ ຫຼາຍຄົນຈຶ່ງຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈໃນການປະຕິບັດຕາມກົດບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຊອກຫາທາງປົດປ່ອຍອອກຈາກການຄວບຄຸມຂອງຊີວິດຄຣິສຕຽນ. ພວກເຂົາຊອກຫາຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກໃນແບບຝ່າຍໂລກ ແລະ ພວກເຂົາກໍມີຄວາມສຸກໃນສະຖານະ, ງານກິນລ້ຽງ ແລະ ໝູ່ເພື່ອນຝ່າຍໂລກ.

ປະຊາຊົນຈໍານວນຫຼາຍໃນປັດຈຸບັນນີ້ຍັງຄົງເຮັດເໝືອນກັບເອຊາ. ເອຊາວຂາຍສິດທິອ້າຍກົກຂອງຕົນໃຫ້ແກ່ນ້ອງຊາຍ ເພື່ອເຫັນແກ່ຄວາມພໍໃຈໃນຄວາມຫິວຂອງຕົນ. ສິດທິອ້າຍກົກນີ້ເຊິ່ງເປັນສິດທິພິເສດທີ່ໄດ້ມາຈາກພຣະເຈົ້າ ເຊິ່ງເໝືອນກັບປັດຈຸບັນນີ້ ຫຼາຍໆຄົນຍອມປະຖິ້ມໂອກາດການເປັນລູກຊາຍ ແລະ ລູກສາວຂອງພຣະເຈົ້າ ເພື່ອຄວາມສົມຫວັງແຫ່ງຄວາມປາຖະໜາຂອງພວກເຂົາ. ເມື່ອໃດທີ່ຫຼາຍຄົນຖືກເອີ້ນໃຫ້ປະຖິ້ມສິ່ງຂອງຕ່າງໆໃນໂລກນີ້ ພວກເຂົາຈະຄິດວ່າ ຊີວິດຄຣິສຕຽນນັ້ນເປັນເລື່ອງຍາກ ແລະ ພວກເຂົາຈະບໍ່ຢາກຍ່າງໃນທາງນັ້ນ. ແລ້ວໃນທີ່ສຸດ ພວກເຂົາຈະອອກຈາກໂບດ ແລະ ບໍ່ສົນໃຈກັບສິດທິທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ພວກເຂົາ ເຊິ່ງສິດທິນັ້ນແມ່ນເປັນລູກຊາຍ ແລະ ລູກສາວຂອງພຣະເຈົ້າ.

ແຕ່ບາງຄົນກໍເປັນຄືອີຊາກ, ອີຊາກກໍບໍ່ໄດ້ຕຳໜິເອຊາວສຳລັບພຶດຕິກໍາລູກຊາຍຂອງເພິ່ນ ເພາະວ່າເພິ່ນໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກການລ່າສັດຂອງລູກຊາຍເພິ່ນ. ພຣະຄໍາພີກ່າວວ່າ ອີຊາກຮັກເອຊາວເພາະເພິ່ນໄດ້ກິນຊີ້ນທີ່ລາວຫາມາໄດ້. ສະນັ້ນ ບາງຄົນກໍບໍ່ຢາກຈະເອີ້ນສະມາຊິກຢູ່ໃນໂບດໃຫ້ກັບໃຈ ເພາະວ່າພວກເຂົາໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກຊີວິດຂອງພວກເຂົາເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ເຮັດບາບ.

ການໃຊ້ກົນອຸບາຍເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຮັບຄຳອວຍພອນ

ຫຼາຍປີຜ່ານໄປ ອີຊາກກໍເຖົ້າແກ່ຫຼາຍ ແລະ ສາຍຕາກໍມືດມົວລົງ. ເພິ່ນຄິດວ່າ ອີກບໍ່ດົນຕົນເອງກໍຄົງຈະເສຍຊີວິດ. ເພິ່ນຈຶ່ງຕັ້ງໃຈວ່າ ຈະບໍ່ລໍຖ້າມອບສິດທິລູກຊາຍຄົນກົກໃຫ້ແກ່ເອຊາວອີກຕໍ່ໄປ ແຕ່ເພິ່ນຮູ້ວ່າ ເມຍ ແລະ ລູກຊາຍຫຼ້າຂອງເພິ່ນຄົງຈະບໍ່ເຫັນດີນຳເພິ່ນ. ສະນັ້ນ ອີຊາກຈຶ່ງຕັດສິນໃຈເຮັດພິທີມອບສິດທິລູກຊາຍຄົນກົກໃຫ້ແກ່ເອຊາວຢ່າງເປັນຄວາມລັບ.

ອີຊາກໄດ້ເອີ້ນເອຊາວເຂົ້າມາພົບ ແລະ ເວົ້າວ່າ: “ລູກເອີຍ!”

ເອຊາວຕອບວ່າ: “ໂດຍ! ລູກກຳລັງຟັງຢູ່.”

ອີຊາກເວົ້າວ່າ: “ລູກກໍເຫັນວ່າ ພໍ່ເຖົ້າແກ່ຫຼາຍແລ້ວ ແລະ ຈະເສຍຊີວິດຕອນໃດກໍບໍ່ຮູ້. ສະນັ້ນ ລູກຈົ່ງອອກໄປລ່າສັດຢູ່ໃນປ່າ ແລະ ເຮັດອາຫານແຊບໆທີ່ພໍ່ມັກມາໃຫ້ພໍ່ກິນ. ເມື່ອພໍ່ກິນອີ່ມແລ້ວ ພໍ່ຈະໄດ້ອວຍພອນໃຫ້ເຈົ້າກ່ອນພໍ່ຈະເສຍຊີວິດ.”

ເອຊາວຕອບວ່າ: “ໂດຍ!” ແລ້ວເອຊາວກໍອອກຈາກບ້ານໄປລ່າສັດ.

ຂະນະທີ່ອີຊາກລົມກັບເອຊາວຢູ່ນັ້ນ ນາງເຣເບກາກໍຢູ່ໃກ້ບ່ອນນັ້ນ ແລະ ໄດ້ຍິນສິ່ງທີ່ອີຊາກສົນທະນາກັບເອຊາວ. ເມື່ອເອຊາວອອກໄປລ່າສັດ ນາງເຣເບກາກໍໄປເວົ້າກັບຢ່າໂຄບວ່າ: “ລູກເອີຍ! ຈົ່ງຟັງໃຫ້ດີ ແລະ ເຮັດຕາມທີ່ແມ່ບອກ. ລູກຈົ່ງໄປທີ່ຝູງສັດ ແລະ ເລືອກເອົາລູກແບ້ໂຕພີດີງາມມາ ເພື່ອແມ່ຈະເຮັດອາຫານແຊບໆທີ່ພໍ່ຂອງລູກມັກ. ແລ້ວລູກຈົ່ງເອົາອາຫານໄປໃຫ້ພໍ່ຂອງລູກກິນ ເພື່ອວ່າພໍ່ຈະອວຍພອນໃຫ້ລູກ ກ່ອນທີ່ເພິ່ນຈະຕາຍ.”

ແຕ່ຢາໂຄບຕອບແມ່ວ່າ: “ແມ່ກໍຮູ້ວ່າ ເອຊາວເປັນຄົນມີຂົນ ສ່ວນເຮົານັ້ນຕົນຕົວກ້ຽງ. ພໍ່ອາດລູບເບິ່ງເຮົາ ແລະ ເມື່ອເພິ່ນຮູ້ວ່າ ເຮົາກຳລັງຫຼອກລວງເພິ່ນຢູ່ ແທນທີ່ເຮົາຈະໄດ້ຮັບພະພອນ ແຕ່ຈະຖືກສາບແຊ່ງ.”

ນາງເຣເບກາຕອບຢາໂຄບວ່າ: “ລູກເອີຍ! ຂໍໃຫ້ຄຳຊາບແຊ່ງຂອງລູກຕົກຖືກແມ່ເທາະ! ຈົ່ງເຮັດຕາມທີ່ແມ່ບອກເທົ່ານັ້ນ ໄປເອົາແບ້ມາໃຫ້ແມ່.”

ຢາໂຄບຈຶ່ງໄປເອົາແບ້ມາໃຫ້ແມ່ເຮັດອາຫານອັນແຊບໆທີ່ພໍ່ຂອງລາວມັກ. ແລ້ວນາງເຣເບກາກໍເອົາເສື້ອໂຕງາມໆຂອງເອຊາວທີ່ມີໃນເຮືອນມາໃຫ້ຢາໂຄບນຸ່ງ. ແລ້ວນາງເອົາໜັງແກະມາປົກແຂນ ແລະ ຄໍຂອງຢາໂຄບ. ຈາກນັ້ນ ນາງເຣເບກາກໍໄດ້ນຳເອົາອາຫານອັນຫອມຫວານ ແລະ ເອົາເຂົ້າຈີ່ມາໃຫ້ຢາໂຄບຖືໄປໃຫ້ອີຊາກກິນ.

ຢາໂຄບໄດ້ປອມຕົວເປັນເອຊາວ ແລະ ກ່າວຕໍ່ພໍ່ຂອງລາວວ່າ: "ພໍ່ເອີຍ! ລູກເຮັດສິ່ງທີ່ພໍ່ບອກນັ້ນແລ້ວ. ຈົ່ງລຸກຂຶ້ນກິນອາຫານນີ້ເຖີດ ເພື່ອວ່າພໍ່ຈະອວຍພອນລູກ."

ອີຊາກແປກໃຈທີ່ສຽງຂອງເອຊາວເໝືອນຢາໂຄບ ແລະ ສາຍຕາຂອງເພິ່ນກໍມືດມົວ ແລະ ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າ ລູກຊາຍທີ່ຢູ່ຕໍ່ໜ້າເພິ່ນນີ້ແມ່ນເອຊາວ ຫຼືຢາໂຄບ. ອີຊາກຈຶ່ງກ່າວຕໍ່ລູກຊາຍຂອງເພິ່ນວ່າ: "ລູກເອີຍ! ຈົ່ງຫຍັບເຂົ້າມາໃກ້ໆພໍ່ ເພື່ອພໍ່ຈະລູບເບິ່ງວ່າ ເຈົ້າແມ່ນເອຊາວແທ້ຫຼືບໍ່?"

ເມື່ອອີຊາກໄດ້ລູບຕົນຕົວຂອງຢາໂຄບ ເພິ່ນກໍບໍ່ຮູ້ວ່າ ແມ່ນຢາໂຄບ ເພາະວ່າແຂນຂອງຢາໂຄບຄືກັບແຂນຂອງເອຊາວ ແລະ ເພິ່ນຍັງໄດ້ກິ່ນເຄື່ອງນຸ່ງຂອງເອຊາວທີ່ຢາໂຄບສວມໃສ່ອີກດ້ວຍ. ຫຼັງຈາກທີ່ອີຊາກກິນອາຫານແລ້ວໆ ເພິ່ນກໍໄດ້ອວຍພອນຢາໂຄບວ່າ: "ຂໍໃຫ້ຊົນຊາດທັງຫຼາຍຮັບໃຊ້ເຈົ້າ ແລະ ໃຫ້ປະຊາຊາດຂາບໄຫວ້ເຈົ້າ ຂໍໃຫ້ເປັນເຈົ້ານາຍເໜືອພີ່ນ້ອງ ແລະ ລູກຊາຍແມ່ຂອງເຈົ້າຂາບໄຫວ້ເຈົ້າ ຜູ້ໃດສາບແຊ່ງເຈົ້າ ກໍຂໍໃຫ້ຜູ້ນັ້ນຖືກສາບ ແລະ ຜູ້ໃດອວຍພອນເຈົ້າ ກໍຂໍໃຫ້ຜູ້ນັ້ນໄດ້ຮັບພອນ.” ປະຖົມມະການ 27:29 TKJV

ອີຊາກບໍ່ຮູ້ວ່າ ລູກຊາຍທີ່ຕົນອວຍພອນໃຫ້ນັ້ນແມ່ນຢາໂຄບແຕ່ບໍ່ແມ່ນເອຊາວ. ສ່ວນຢາໂຄບກັບແມ່ຂອງຕົນກໍໄດ້ສົມຫວັງດັ່ງທີ່ຕັ້ງໃຈໄວ້.

ການຫຼອກລວງ

ນາງເລເບກາຮູ້ວ່າ ອີຊາກຈະອວຍພອນເອຊາວ. ນາງໝັ້ນໃຈວ່າ ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຂັດຕໍ່ຄຳສັ່ງຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ຊົງເປີດເຜີຍຕາມພຣະປະສົງຂອງພຣະອົງ. ນາງຄິດວ່າ ອີຊາກອາດຈະເຮັດໃຫ້ພຣະເຈົ້າບໍ່ພໍໃຈໂດຍຂັດຂວາງບໍ່ໃຫ້ລູກຊາຍຜູ້ທີສອງຮັບຕຳແໜ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ຈັດຕຽມເອົາໄວ້ໃຫ້ແລ້ວ. ຫຼາຍຄັ້ງທີ່ນາງເລເບກາພະຍາຍາມບອກອີຊາກກ່ຽວກັບຜູ້ທີ່ຈະໄດ້ຮັບຄຳອວຍພອນນີ້ ແຕ່ອີຊາກກໍບໍ່ຟັງ. ສະນັ້ນ ນາງເລເບກາຈຶ່ງໃຊ້ກົນອຸບາຍຫຼອກລວງແທນ.

ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຢາໂຄບ

ແຜນການຂອງແມ່ທີ່ແນະນຳຢາໂຄບຫຼອກລວງເອົາຄຳອວຍພອນຈາກພໍ່ ເປັນສິ່ງທີ່ຢາໂຄບບໍ່ເຕັມໃຈທີ່ຈະຮັບເອົາເລີຍ. ພຽງແຕ່ຄິດເຖິງການຫຼອກລວງພໍ່ກໍເຮັດໃຫ້ຢາໂຄບຮູ້ສຶກບໍ່ສະບາຍໃຈແລ້ວ. ລາວຢ້ານວ່າຈະເປັນບາບ ທີ່ຈະນໍາການສາບແຊ່ງມາແທນພຣະພອນ. ແມ່ຂອງຢາໂຄບຂາດຄວາມເຊື່ອໃນເລື່ອງທີ່ພຣະເຈົ້າຈະເບິ່ງແຍງພຣະສັນຍາຂອງພຣະອົງທີ່ໄດ້ໃຫ້ໄວ້ແກ່ນາງໃນຄວາມຝັນ. ດັ່ງນັ້ນ ນາງຈຶ່ງກົດດັນໃຫ້ຢາໂຄບຫຼອກລວງຜູ້ເປັນພໍ່ ຢາໂຄບກໍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຫຼອກລວງພໍ່ຂອງລາວ ແຕ່ເມື່ອຢາໂຄບມາຢູ່ຕໍ່ໜ້າພໍ່ຂອງລາວແລ້ວ ເບິ່ງຄືວ່າ ລາວເອງໄດ້ໄປໄກເກີນທີ່ຈະຖອນຕົວກັບຄືນ. ດັ່ງນັ້ນ ຢາໂຄບຈຶ່ງຈຳໃຈຫຼອກລວງເອົາຄຳອວຍພອນຈາກພໍ່.

ຕັ້ງແຕ່ວິນາທີທຳອິດທີ່ຢາໂຄບໄດ້ສິດທິລູກຊາຍກົກ ກໍມີສຽງຟ້ອງຮ້ອງຢູ່ໃນໃຈຕະຫຼອດເວລາວ່າ ລາວໄດ້ເຮັດຜິດບາບຕໍ່ພໍ່, ຕໍ່ອ້າຍ, ຕໍ່ຕົນເອງ ແລະ ຕໍ່ພຣະເຈົ້າ. ການເຮັດຜິດບາບພຽງເວລາສັ້ນໆນັ້ນ ຈະເຮັດໃຫ້ລາວມີຄວາມລຳບາກຫຼາຍໃນຊີວິດຂອງລາວ.

ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ພຣະຄຳພີ" ປະຖົມມະການ 27:1-29.

ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ບັນພະຊົນກັບຜູ້ເຜີຍພະວະຈະນະ" (ສະບັບພາສາໄທ) {ໜ້າ 179-182} ຂຽນໂດຍ ທ່ານ ນາງ ເອເລັນ ຈີ. ໄວທ.

ເອຊາວມາຮັບຄຳອວຍພອນ

ເມື່ອຢາໂຄບໄດ້ຮັບຄຳອວຍພອນຈາກພໍ່ແລ້ວ ລາວກໍອຳລາຈາກພໍ່ໄປ. ບໍ່ດົນປານໃດ ເອຊາວກໍໄດ້ກັບມາຈາກການລ່າສັດ ລາວກໍໄດ້ເຮັດອາຫານແຊບໆ ແລະ ຖືເອົາໄປໃຫ້ພໍ່ຂອງລາວ.

ເອຊາວເວົ້າກັບພໍ່ວ່າ: “ພໍ່ເອີຍ! ຈົ່ງລຸກຂຶ້ນມາກິນອາຫານຂອງລູກເຖີດເພື່ອພໍ່ຈະໄດ້ອວຍພອນລູກ.”

ອີຊາກຖາມວ່າ: “ເຈົ້າແມ່ນໃຜ?”

ເອຊາວຕອບວ່າ: “ເອຊາວ! ລູກຊາຍຄົນກົກຂອງພໍ່ເອງ.”

ເມື່ອໄດ້ຍິນແນວນັ້ນ ອີຊາກຈຶ່ງຕົກໃຈຢ້ານຈົນຕົວສັ້ນ ແລະ ຖາມວ່າ: “ຄັ້ນຊັ້ນ! ແມ່ນໃຜທີ່ຂ້າສັດ ແລະ ເຮັດອາຫານມາໃຫ້ພໍ່ກິນ? ພໍ່ໄດ້ກິນ ແລະ ອວຍພອນລາວໄປແລ້ວ ກ່ອນເຈົ້າຈະມາເຖິງ ແລະ ຄຳອວຍພອນນັ້ນກໍເປັນຂອງລາວຕະຫຼອດໄປ.”

ເມື່ອເອຊາວໄດ້ຍິນຢ່າງນັ້ນ ລາວກໍຮູ້ສຶກເສຍໃຈ ແລະ ຮ້ອງຂຶ້ນດ້ວຍຄວາມເຈັບຊ້ຳໃຈທີ່ສຸດ. ແລ້ວເອຊາວໄດ້ເວົ້າຕໍ່ພໍ່ວ່າ: “ພໍ່ເອີຍ! ຈົ່ງອວຍພອນລູກຄືກັນແດ່ທ້ອນ!”

ອີຊາກເວົ້າວ່າ: “ນ້ອງຂອງເຈົ້າຫຼອກລວງພໍ່. ລາວເອົາຄຳອວຍພອນທີ່ເຈົ້າສົມຄວນໄດ້ຮັບນັ້ນໄປແລ້ວ.”

ເມື່ອເອຊາວຮູ້ວ່າ ລາວບໍ່ສາມາດຮັບຄຳອວຍພອນຈາກພໍ່ໄດ້ ລາວກໍກຽດຊັງຢາໂຄບຢ່າງແຮງຍ້ອນຄຳອວຍພອນທີ່ພໍ່ໄດ້ອວຍພອນແກ່ຢາໂຄບ.

ບັດນີ້ ເອຊາວຕັ້ງໃຈທີ່ຈະໄປຮັບຄຳອວຍພອນຈາກພໍ່ ເພາະໃນຄຳອວຍພອນນັ້ນ ບໍ່ໄດ້ກ່າວເຖິງດ້ານຈິດວິນຍານຢ່າງດຽວ ມັນຍັງໝາຍເຖິງການແຕ່ຕັ້ງໃຫ້ເປັນຫົວໜ້າວົງຕະກຸນ ແລະ ການຮັບສ່ວນແບ່ງມໍລະດົກສອງເທົ່າອີກດ້ວຍ ນີ້ແຫລະ! ເປັນສິ່ງທີ່ເອຊາວພໍໃຈຫຼາຍ.

ເຖິງແມ່ນວ່າອີຊາກຕ້ອງການເອຊາວເປັນຜູ້ທີ່ຈະໄດ້ຮັບຄຳອວຍພອນ ລາວຄິດເຖິງຄຳເວົ້າຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ກ່າວກັບນາງເລເບກາຢູ່ໃນຄວາມຝັນຂອງນາງ ແລະ ເຖິງແມ່ນວ່າ ຢາໂຄບຈະເຮັດຜິດບາບເພື່ອຍາດເອົາສິດທິລູກຊາຍກົກກໍຕາມ ອີຊາກກໍເຫັນວ່າ ຢາໂຄບເປັນຜູ້ທີ່ເໝາະສົມທີ່ສຸດ ເພາະຂະນະທີ່ອີຊາກອວຍພອນໃຫ້ຢາໂຄບຢູ່ນັ້ນ ເພິ່ນກໍຮູ້ສຶກວ່າ ພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດຂອງພຣະເຈົ້າຊົງດົນບັນດານໃຈຂອງເພິ່ນ.

ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ພຣະຄຳພີ" ປະຖົມມະການ 27:30-41.

ອີຊາກ

ອີຊາກຕິດຕາມພຣະເຈົ້າຄືກັບພໍ່ຂອງລາວ

ການຊອກຫາຄູ່ຄອງໃຫ້ອີຊາກ

ພຣະເຈົ້າຊົງປະ­ທານຄູ່ຄອງໃຫ້ອີຊາກ

ເອຊາວ ແລະ ຢາໂຄບ

ເອຊາວຂາຍສິດ­ທິອ້າຍກົກຂອງຕົນ

ອີຊາກ, ຢາໂຄບ ແລະ ເອຊາວເປັນຕົວແທນຂອງຄຣິສຕຽນສາມຄົນ

ການໃຊ້ກົນ­ອຸ­ບາຍເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຮັບຄຳອວຍ­ພອນ

ເອຊາວມາຮັບຄຳອວຍ­ພອນ

ພຣະເຈົ້າຊົງປະທານຄູ່ຄອງໃຫ້ອີຊາກ

ເອຊາວຂາຍສິດທິອ້າຍກົກຂອງຕົນ

ການໃຊ້ກົນອຸບາຍເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຮັບຄຳອວຍພອນ

ເອຊາວມາຮັບຄຳອວຍພອນ