ພຣະເຈົ້າຊົງເອີ້ນອັບຣາມ
ຫຼັງຈາກທີ່ຜູ້ຄົນກະຈັດກະຈາຍອອກໄປຈາກຫໍຄອຍບາເບວແລ້ວການຂາບໄຫວ້ຮູບປັ້ນຕ່າງໆກໍໄດ້ແຜ່ຂະຫຍາຍໄປທົ່ວທຸກບ່ອນຈົນເກືອບເຕັມແຜ່ນດິນໂລກ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ພວກເຂົາໄດ້ຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າເປັນຢ່າງດີແລ້ວກໍຕາມ ແຕ່ພວກເຂົາກໍບໍ່ໄດ້ຖວາຍກຽດໃຫ້ພຣະເຈົ້າທີ່ພຣະອົງຊົງສົມຄວນໄດ້ຮັບນັ້ນ. ພວກເຂົາພາກັນໄປຂາບໄຫວ້ຮູບປັ້ນມະນຸດ ແລະຮູບປັ້ນສັດປີກ, ສັດເລືອຄານ ແລະສັດຕ່າງໆ ແທນການນະມັດສະການພຣະເຈົ້າ. ການກະທຳເຫຼົ່ານີ້ເຮັດໃຫ້ຈິດໃຈຂອງພວກເຂົາແຂງກະດ້າງຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ແລະ ຂາດສິນລະທຳ. ຍ້ອນຄົນເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ຍອມຮັບຮູ້ພຣະເຈົ້າ ພຣະອົງຈຶ່ງປ່ອຍໃຫ້ພວກເຂົາເຮັດຕາມໃຈປາຖະໜາອັນຊົ່ວຮ້າຍຂອງພວກເຂົາ.ແຕ່ພຣະເຈົ້າບໍ່ເຄີຍລືມພຣະສັນຍາຂອງພຣະອົງທີ່ຈະປະທານພຣະບຸດຂອງພຣະອົງມາເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບໃຫ້ແກ່ມະນຸດທົ່ວໂລກ. ໃນສະໄໝນັ້ນ ມີຄົນພຽນຈຳນວນເລັກນ້ອຍເທົ່ານັ້ນທີ່ຍັງຄົງເຊື່ອໃນພຣະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ເພື່ອວ່າຄວາມຮູ້ເລື່ອງພຣະເຈົ້າຈະບໍ່ສາບສູນຫາຍໄປ ສະນັ້ນ ພຣະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ເລືອກເອົາຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ມີຊື່ວ່າ “ອັບຣາມ” ໃຫ້ເປັນຜູ້ຮັກສາພຣະສັນຍາຂອງພຣະອົງເພື່ອຄົນລຸ່ນຫຼັງ.
ພຣະສັນຍາຍັງຄົງດຳເນີນຢູ່
ເຖິງແມ່ນວ່າ ຄວາມບາບໄດ້ແຜ່ຂະຫຍາຍເກືອບຈະເຕັມແຜ່ນດິນໂລກກໍຕາມ ຄວາມຮູ້ເລື່ອງພຣະເຈົ້າຈະຕ້ອງບໍ່ສາບສູນຫາຍໄປ. ພຣະເຈົ້າຊົງຮັກສາຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງມາຕະຫຼອດໃນທຸກຍຸກທຸກສະໄໝນັບຕັ້ງແຕ່ອາດາມ, ເຊດ, ໂນອາ ແລະ ຄົນອື່ນໆ. ພວກເຂົາເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ໃຊ້ຊີວິດຕາມທາງແຫ່ງຄວາມຊອບທຳ ແລະ ໃນການເຮັດດັ່ງນີ້ຈຶ່ງຮັກສາຄວາມຮູ້ເລື່ອງອັນປະເສີດຂອງພຣະເຈົ້າຢູ່ໃນທ່າມກາງຜູ້ຄົນທີ່ບໍ່ນັບຖືພຣະເຈົ້າ. ອັບຣາມເປັນຄົນໜຶ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ເລືອກເອົາໄວ້ໃຫ້ເປັນຜູ້ຮັກສາເລື່ອງພຣະອົງ ແລະ ຮັກສາພຣະສັນຍາຂອງພຣະອົງເພື່ອຄົນລຸ່ນຫຼັງ.
ໃນເວລານັ້ນ ອັບຣາມໄດ້ອາໄສຢູ່ທີ່ເມືອງອູເລໃນດິນແດນຄັນເດອາ ແລະ ເພິ່ນມີເມຍຊື່ວ່າ "ຊາຣາຍ". ພວກເຂົາບໍ່ມີລູກເພາະນາງຊາຣາຍເປັນໝັນ ແຕ່ພວກເຂົາມີຫຼານຊາຍຄົນໜຶ່ງຊື່ວ່າ “ໂລດ” ທີ່ເປັນເດັກກຳພ້າ.
ພຣະເຈົ້າໄດ້ປາກົດແກ່ອັບຣາມ ແລະ ກ່າວວ່າ: “ອັບຣາມເອີຍ! ເຈົ້າຈົ່ງອອກຈາກບ້ານເມືອງ, ຈາກພີ່ນ້ອງ, ຈາກບ້ານພໍ່ຂອງເຈົ້າ ເພື່ອໄປຍັງດິນແດນທີ່ເຮົາຈະບອກໃຫ້ເຈົ້າຮູ້. ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າກາຍເປັນຊົນຊາດໃຫຍ່, ເຮົາຈະອວຍພອນເຈົ້າ ແລະ ໃຫ້ເຈົ້າມີຊື່ສຽງ… ໂດຍຜ່ານທາງເຈົ້າ ເຮົາຈະອວຍພອນຊົນຊາດທົ່ວໂລກ.”
ພຣະສັນຍາ
ຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ໄດ້ກ່າວແກ່ອັບຣາມນັ້ນ ແມ່ນພຣະສັນຍາຂອງພຣະອົງທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ເພິ່ນ. ພຣະເຈົ້າຊົງສັນຍາວ່າ ຈະໃຫ້ເຊື້ອສາຍຂອງອັບຣາມເປັນຊົນຊາດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ເປັນປະເທດໃຫຍ່ ແລະ ໂດຍຜ່ານທາງເຊື້ອສາຍຂອງອັບຣາມນັ້ນ ພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າຈະມາເກີດ.
ອັບຣາມເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພຣະເຈົ້າຢ່າງບໍ່ມີຂໍ້ສົງໄສໃດໆເພາະເພິ່ນເຊື່ອວ່າ: “ຄວາມເຊື່ອຄືຄວາມແນ່ໃຈໃນສິ່ງທີ່ເຮົາຫວັງເອົາໄວ້ ເປັນຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຕາຍໃຈເຖິງສິ່ງທີ່ເຮົາບໍ່ເຫັນກັບຕາ” (ເຮັບເຣີ 11:1). ສະນັ້ນ ອັບຣາມຈຶ່ງຢຶດໝັ້ນໃນພຣະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ ເພິ່ນກໍໄດ້ເອີ້ນຄອບຄົວຂອງເພິ່ນ ແລະ ບອກທຸກຄົນໃຫ້ຮູ້ກ່ຽວກັບຄຳສັ່ງຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ໄດ້ກ່າວກັບເພິ່ນນັ້ນ. ໂດຍການເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ພໍ່ຂອງອັບຣາມຈຶ່ງພາຄອບຄົວຂອງເພິ່ນ ພ້ອມທັງຄົນຮັບໃຊ້, ຊັບສົມບັດ ແລະ ສັດລ້ຽງຂອງພວກເຂົາເດີນທາງອອກຈາກເມືອງອູເລໃນດິນແດນຄັນເດອາ. ພວກເຂົາໄດ້ປະຖິ້ມຍາດຕິພີ່ນ້ອງ ແລະ ບ້ານເກີດເມືອງນອນ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ພວກເຂົາບໍ່ຮູ້ວ່າພວກຕົນກຳລັງຈະໄປໃສ ແຕ່ພວກເຂົາອອກເດີນທາງໄປຕາມທີ່ພຣະເຈົ້າຊົງສັ່ງ.ເມື່ອພວກເຂົາເດີນທາງມາຮອດເມືອງຮາລານ ກໍໄດ້ຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ທີ່ນັ້ນຊົ່ວຄາວ ເພາະພໍ່ຂອງອັບຣາມບໍ່ສະບາຍ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ອັບຣາມຈະຢູ່ທ່າມກາງຜູ້ຄົນທີ່ບໍ່ນັບຖືພຣະເຈົ້າ ແລະ ຜູ້ຄົນທີ່ຂາບໄຫວ້ຮູບປັ້ນຕ່າງໆກໍຕາມ ແຕ່ອັບຣາມກໍຍັງຄົງນະມັດສະການພຣະເຈົ້າຢ່າງສັດຊື່ໝັ້ນຄົງ. ໃນເວລາທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເມືອງຮາລານນັ້ນ ອັບຣາມ ແລະ ຊາຣາຍກໍໄດ້ປະກາດເລື່ອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ນຳພາບາງຄົນເຂົ້າມາຮ່ວມນະມັດສະການພຣະເຈົ້າອີກດ້ວຍ. ເມື່ອພໍ່ຂອງອັບຣາມອາຍຸໄດ້ 250 ປີ ເພິ່ນກໍໄດ້ເສຍຊີວິດຢູ່ໃນເມືອງຮາລານ ໃນເວລານັ້ນອັບຣາມອາຍຸໄດ້ 75 ປີ.
ການຕິດຕາມພຣະເຈົ້າ
ໃນປັດຈຸບັນ ພຣະເຈົ້າຍັງຄົງເອີ້ນພວກເຮົາໃຫ້ອອກຈາກສິ່ງຕ່າງໆທີ່ຂັດຂວາງພວກເຮົາໃນການຕິດຕາມພຣະອົງ. ສິ່ງໃດກໍຕາມທີ່ເປັນອຸປະສັກຕໍ່ການຕິດຕາມພຣະເຈົ້າທັງໝົດ ບໍ່ວ່າຈະເປັນຄອບຄົວ, ວຽກເຮັດງານທຳ, ເງິນທອງ, ຕຳແໜ່ງ, ຊື່ສຽງ ຫຼືທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງພວກເຮົາ. ພຣະເຈົ້າຊົງເອີ້ນພວກເຮົາໃຫ້ປ່ອຍທຸກໆສິ່ງໄວ້ຢູ່ເບື້ອງຫຼັງ ແລະ ມາຕິດຕາມພຣະອົງ.
ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ພຣະຄຳພີ" ປະຖົມມະການ 11:27-32; 12:1-4; ໂຣມ 1:21-24; ເຮັບເຣີ 11:8, 9.
ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ບັນພະຊົນກັບຜູ້ເຜີຍພະວະຈະນະ" (ສະບັບພາສາໄທ) {ໜ້າ 125-127} ຂຽນໂດຍ ທ່ານນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ.
ອັບຣາມເດີນທາງໄປສູ່ດິນແດນແຫ່ງພຣະສັນຍາ
ຫຼັງຈາກພໍ່ຂອງອັບຣາມເສຍຊີວິດແລ້ວ ພຣະເຈົ້າກໍໄດ້ສັ່ງໃຫ້ອັບຣາມເດີນທາງຕໍ່ໄປ. ອັບຣາມໄດ້ນຳພາເມຍ ແລະ ຫຼານຊາຍຂອງເພິ່ນ ພ້ອມທັງຄົນຮັບໃຊ້ ແລະ ຊັບສົມບັດຂອງພວກເຂົາອອກເດີນທາງໄປຍັງດິນແດນແຫ່ງພຣະສັນຍາ.
ເປັນຫຍັງ ພຣະເຈົ້າຈຶ່ງປະທານພຣະບຸດຂອງພຣະອົງໃຫ້ມາເກີດຢູ່ໃນໂລກນີ້?
ການທີ່ມະນຸດບໍ່ເຊື່ອຟັງພຣະເຈົ້າ ເປັນສາເຫດເຮັດໃຫ້ມະນຸດຖືກແຍກຕົວອອກຈາກພຣະອົງ. ແຕ່ດ້ວຍຄວາມຮັກ ແລະ ຄວາມເມດຕາຂອງພຣະເຈົ້າອັນບໍ່ມີທີ່ສິ້ນສຸດ ພຣະອົງຈຶ່ງມີແຜນການໄຖ່ບາບໃຫ້ແກ່ມະນຸດ. ພຣະເຈົ້າຈະປະທານພຣະບຸດອົງດຽວຂອງພຣະອົງມາແບກຮັບເອົາຄວາມບາບຂອງມະນຸດໄວ້ເທິງພຣະອົງເອງ ເພື່ອມະນຸດຈະໄດ້ລອດພົ້ນອອກຈາກຄວາມບາບຂອງພວກເຂົາ ແລະ ໃຫ້ມະນຸດໄດ້ມີໂອກາດກັບເຂົ້າມາຫາພຣະເຈົ້າອີກຄັ້ງໜຶ່ງ.
ພວກເຂົາເດີນທາງຈົນມາຮອດດິນແດນການາອານ ເຊິ່ງເປັນດິນແດນທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມອຸດົມສົມບູນ. ພວກເຂົາໄດ້ຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ສະຖານທີ່ທີ່ມີຕົ້ນໄມ້ໃຫຍ່ໃກ້ເມືອງຊີເຄມ. ໃນຂະນະທີ່ອາໄສຢູ່ນັ້ນ ອັບຣາມກໍໄດ້ເຫັນວ່າ ປະຊາຊົນທີ່ອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນແຫ່ງນີ້ ມີການຂາບໄຫວ້ຮູບປັ້ນຕ່າງໆຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ມີແທ່ນບູຊາຂອງບັນດາພະທຽມເທັດຢູ່ໃນປ່າ ແລະ ຢູ່ທີ່ເນີນພູສູງມີພິທີການຂ້າຄົນເພື່ອຖວາຍບູຊາບັນດາຮູບປັ້ນຕ່າງໆຂອງພວກເຂົາ. ເມື່ອອັບຣາມເຫັນເຊັ່ນນັ້ນ ກໍມີຄວາມຮູ້ສຶກກັງວົນໃຈເຖິງຄວາມບໍ່ປອດໄພຂອງເພິ່ນພ້ອມທັງຜູ້ຄົນທີ່ຕິດຕາມເພິ່ນມານຳ.
ແລ້ວພຣະເຈົ້າໄດ້ປາກົດແກ່ອັບຣາມ ແລະ ກ່າວວ່າ: “ນີ້ແມ່ນດິນແດນທີ່ເຮົາຈະມອບໃຫ້ແກ່ເຊື້ອສາຍຂອງເຈົ້າ.” ຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້ເສີມຄວາມເຊື່ອຂອງອັບຣາມວ່າ ເພິ່ນຈະບໍ່ຖືກຖິ້ມໄວ້ໃນມືຂອງຄົນຊົ່ວຮ້າຍ. ແລ້ວອັບຣາມໄດ້ສ້າງແທ່ນບູຊາຖວາຍເຄື່ອງບູຊາໃຫ້ພຣະເຈົ້າ ແລະ ນະມັດສະການພຣະອົງ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ອັບຣາມກໍໄດ້ຍົກຍ້າຍໄປສູ່ທາງພາກໃຕ້ຂອງດິນແດນການາອານ.
ອັບຣາມ ບັນພະບູລຸດແຫ່ງຄວາມເຊື່ອ
ອັບຣາມໄດ້ວາງແບບຢ່າງທີ່ດີໄວ້ສໍາລັບພວກເຮົາ. ເພິ່ນໝັ່ນໃນການອະທິຖານເລື້ອຍໆ ບ່ອນໃດກໍຕາມທີ່ເພິ່ນຕັ້ງຄ້າຍພັກ ຢູ່ໃກ້ໆບ່ອນນັ້ນເພິ່ນກໍຈະຕັ້ງແທ່ນບູຊາ. ທຸກໆເຊົ້າ ແລະ ແລງ ເພິ່ນຈະເອີ້ນທຸກຄົນໃນຄ້າຍພັກມານະມັດສະການພຣະເຈົ້າ. ເມື່ອໃດທີ່ອັບຣາມຍົກຍ້າຍຄ້າຍພັກ ແທ່ນບູຊາກໍຍັງຄົງຕັ້ງຢູ່ບ່ອນເກົ່າ. ນັກທ່ອງທ່ຽວຊາວການາອານບາງຄົນທີ່ເຄີຍໄດ້ຍິນຄຳສອນຂອງອັບຣາມ ເມື່ອພວກເຂົາເດີນທາງຜ່ານມາທີ່ແທ່ນບູຊາເຊິ່ງອັບຣາມໄດ້ຕັ້ງໄວ້ ສ່ວນຫຼາຍພວກເຂົາຈະແວ່ພັກ ແລະ ນະມັດສະການພຣະເຈົ້າ.
ການອະທິຖານແມ່ນການຮັກສາຈິດວິນຍານ
ມັນເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ພວກເຮົາຈະອະທິຖານກັບຄອບຄົວ. ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ການອະທິຖານຄົນດຽວກໍເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍກວ່າການອະທິຖານກັບຄອບຄົວ. ພວກເຮົາບໍ່ຄວນລະເລີຍໃນການອະທິຖານກັບພຣະເຈົ້າເປັນການສ່ວນຕົວ ເພາະວ່າເປັນສິ່ງທີ່ໃຫ້ຊີວິດຝ່າຍຈິດວິນຍານ. ຈົ່ງໃຫ້ພຣະເຈົ້າຊົງຮັບຟັງຄຳອະທິຖານເຖິງຄວາມສຸກ, ຄວາມທຸກ, ຄວາມກັງວົນ ແລະ ຄວາມຢ້ານຂອງພວກເຮົາ. ພຣະອົງບໍ່ເຄີຍເມື່ອຍຟັງຄຳອະທິຖານຂອງພວກເຮົາ ແລະ ສິ່ງທີ່ພວກເຮົາເວົ້ານັ້ນກໍບໍ່ໄດ້ເປັນພາລະຕໍ່ພຣະອົງ. “ພຣະເຈົ້າຊົງເຕັມລົ້ນດ້ວຍຄວາມຮັກ ແລະ ຄວາມເມດຕາກະລຸນາ” (ຢາໂກໂບ 5:11).
ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ພຣະຄຳພີ" ປະຖົມມະການ 12:4-9; ພະບັນຍັດສອງ 8:7, 8; ລູກາ 12:7.
ອ້າງອີງຈາກປື້ມ "ບັນພະຊົນກັບຜູ້ເຜີຍພະວະຈະນະ" (ສະບັບພາສາໄທ) {ໜ້າ 127-129} ຂຽນໂດຍ ທ່ານນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ.
ພຣະສັນຍາທີ່ມອບໃຫ້ແກ່ອັບຣາມຖືກທົບທວນ
ເປັນເວລາຫຼາຍປີທີ່ອັບຣາມອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນການາອານ ເພິ່ນເລີ່ມສົງໄສກ່ຽວກັບພຣະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ວ່າ: “ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າມີເຊື້ອສາຍຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ແລະ ກາຍເປັນຊົນຊາດໃຫຍ່. ເຮົາຈະອວຍພອນເຈົ້າ ແລະ ໃຫ້ເຈົ້າມີຊື່ສຽງ. ໂດຍຜ່ານທາງເຈົ້າ ເຮົາຈະອວຍພອນຊົນຊາດທັງປວງ.” ອັບຣາມຄິດວ່າ: “ພຣະສັນຍານີ້ຈະສໍາເລັດໄດ້ແນວໃດ?” ເມຍຂອງເພິ່ນກໍເປັນໝັນ ແລະ ເພິ່ນຈະມີເຊື້ອສາຍຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໄດ້ຢ່າງໃດ? ແລ້ວອັບຣາມກໍຄິດເຖິງເອລີເອເຊີ ເຊິ່ງເປັນຄົນຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນທີ່ມີລູກຫຼານຫຼາຍຄົນ ແລະ ອັບຣາມໄດ້ຄິດອີກວ່າ: “ຄົນນີ້ເປັນພຣະສັນຍາທີ່ພຣະເຈົ້າອ້າງເຖິງບໍ?”
ພຣະເຈົ້າໄດ້ປາກົດແກ່ອັບຣາມທາງນິມິດ ແລະ ໃນຂະນະທີ່ຢູໃນນິມິດນັ້ນ ອັບຣາມຖາມພຣະເຈົ້າວ່າ: “ພຣະເຈົ້າເອີຍ! ພຣະອົງຈະໃຫ້ບຳເໜັດແກ່ຂ້ານ້ອຍເຮັດຫຍັງໃນເມື່ອຂ້ານ້ອຍບໍ່ມີລູກ ແລະ ຜູ້ທີ່ຈະສືບທອດມໍລະດົກແທນຂ້ານ້ອຍກໍແມ່ນເອລີເອເຊີຜູ້ທີ່ເປັນຄົນຮັບໃຊ້ຢ່າງຊື່ສັດຂອງຂ້ານ້ອຍ.”
ພຣະເຈົ້າຊົງຕອບອັບຣາມວ່າ: “ຄົນຮັບໃຊ້ຜູ້ນີ້ຈະບໍ່ໄດ້ຮັບມໍລະດົກຂອງເຈົ້າດອກ! ແຕ່ແມ່ນລູກຊາຍຂອງເຈົ້າເອງທີ່ຈະເປັນຜູ້ສືບທອດມໍລະດົກແທນເຈົ້າ.”
ແລ້ວພຣະເຈົ້າໄດ້ພາອັບຣາມຍ່າງອອກໄປຂ້າງນອກ ແລະ ຊົງກ່າວວ່າ: “ຈົ່ງນັບດວງດາວໃນທ້ອງຟ້າທີ່ເຈົ້າເຫັນເບິ່ງດຸ! ເຈົ້າຈະມີເຊື້ອສາຍຢ່າງຫຼວງຫຼາຍເໝືອນດັ່ງດວງດາວເຫລົ່ານີ້.”
ພຣະເຈົ້າຍັງໄດ້ເປີດເຜີຍອະນາຄົດຂອງເຊື້ອສາຍຂອງອັບຣາມວ່າ: “ເຊື້ອສາຍຂອງເຈົ້າຈະເປັນຄົນຕ່າງດ້າວຢູ່ໃນຕ່າງດິນແດນແຫ່ງໜຶ່ງ. ພວກເຂົາຈະຕົກເປັນທາດຮັບໃຊ້ຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນ ແລະ ຈະຖືກກົດຂີ່ຢ່າງທາລຸນເປັນເວລາສີ່ຮ້ອຍປີ. ແຕ່ເຮົາຈະລົງໂທດປະເທດທີ່ປະພຶດເຊັ່ນນັ້ນຕໍ່ພວກເຂົາ. ເມື່ອພວກເຂົາອອກໜີຈາກປະເທດນັ້ນແລ້ວ ພວກເຂົາຈະໄດ້ຊັບສົມບັດຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໄປນຳ… ມັນຈະເປັນເວລາເຖິງສີ່ເຊັ່ນຄົນ ກ່ອນເຊື້ອສາຍຂອງເຈົ້າຈະກັບຄືນມາທີ່ນີ້. ເພາະເຮົາຈະບໍ່ຂັບໄລ່ປະຊາຊົນທີ່ອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນນີ້ອອກໜີໄປ ຈົນກວ່າພວກເຂົາເຮັດຊົ່ວຮ້າຍໜັກສົມກັບຕ້ອງໄດ້ຮັບໂທດ.
"ອັບຣາມເຊື່ອໂດຍບໍ່ມີຂໍ້ສົງໄສເລີຍວ່າ ພຣະເຈົ້າຈະເຮັດຕາມພຣະສັນຍາຂອງພຣະອົງ ແຕ່ວ່າອັບຣາມບໍ່ຮູ້ຈະດຳເນີນຕາມພຣະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າແນວໃດ ເພາະນາງຊາຣາຍບໍ່ສາມາດມີລູກໃຫ້ເພິ່ນໄດ້ ແລະ ເພິ່ນເອງກໍອາຍຸເຖົ້າຫຼາຍແລ້ວ.
ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ພຣະຄຳພີ" ປະຖົມມະການ 15:1-16.
ອ້າງອີງຈາກປື້ມ "ບັນພະຊົນກັບຜູ້ເຜີຍພະວະຈະນະ" (ສະບັບພາສາໄທ) {ໜ້າ 136-137} ຂຽນໂດຍ ທ່ານນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ.
ອັບຣາມ ແລະ ນາງຮາກາ
ຫຼັງຈາກທີ່ອັບຣາມໄດ້ຮັບນິມິດຈາກພຣະເຈົ້າແລ້ວ ເພິ່ນໄດ້ໄປບອກນາງຊາຣາຍກ່ຽວກັບເລື່ອງທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວກັບເພິ່ນນັ້ນ ແຕ່ນາງຊາຣາຍຄິດວ່າ ການທີ່ຈະມີລູກໃນໄວເຖົ້ານີ້ມັນເປັນເລື່ອງທີ່ເປັນໄປບໍ່ໄດ້. ສະນັ້ນ ນາງຊາຣາຍຈຶ່ງຫາວິທີທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ແຜນການຂອງພຣະເຈົ້າສຳເລັດໄວໆ. ນາງໄດ້ແນະນຳອັບຣາມໄປເອົາຄົນຮັບໃຊ້ຂອງນາງມາເປັນເມຍນ້ອຍ. ສ່ວນອັບຣາມເອງກໍເຊື່ອວ່າ ພຣະເຈົ້າຈະປະທານລູກຊາຍມາໃຫ້ເພິ່ນຕາມພຣະສັນຍາ ແຕ່ວ່າອັບຣາມບໍ່ຮູ້ວ່າພຣະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າຈະເກີດຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ. ສະນັ້ນ ອັບຣາມຈຶ່ງຕັດສິນໃຈເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງນາງຊາຣາຍ ໂດຍເພິ່ນຮັບເອົານາງຮາກາມາເປັນເມຍນ້ອຍ.
ເມື່ອນາງຮາກາຮູ້ວ່າຕົນເອງຕັ້ງທ້ອງແລ້ວ ນາງກໍເລີ່ມຄິດວ່າ ຊົນຊາດທັງຫຼາຍແຫ່ງພຣະສັນຍາຈະສືບເຊື້ອສາຍມາຈາກລູກຂອງຕົນ ແລະ ນາງຍັງມີຄວາມຮູ້ສຶກວ່າຕົນເອງຢູ່ເໜືອນາງຊາຣາຍ. ດັ່ງນັ້ນ ນາງຮາກາຈຶ່ງຈອງຫອງພອງຕົວຂຶ້ນ ແລະ ໝິ່ນປະໝາດນາງຊາຣາຍຫຼາຍໆເລື່ອງ. ແລ້ວຄວາມອິດສາທັງສອງຝ່າຍຈຶ່ງໄດ້ທຳລາຍຄວາມສະຫງົບສຸກທີ່ເຄີຍມີຢູ່ໃນຄອບຄົວ. ອັບຣາມພະຍາຍາມທີ່ຈະໃຫ້ເມຍຂອງເພິ່ນທັງສອງປອງດອງກັນ ແຕ່ກໍບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຍັງເລີຍ.
ແລ້ວນາງຊາຣາຍກໍໄດ້ເວົ້າຕໍ່ອັບຣາມວ່າ: “ເປັນຄວາມຜິດຂອງເຈົ້າ ທີ່ນາງຮາກາໝິ່ນປະໝາດຂ້ອຍ. ຂ້ອຍເອົານາງໃຫ້ເປັນເມຍຂອງເຈົ້າແຕ່ເມື່ອນາງມີທ້ອງແລ້ວ ກໍໝິ່ນປະໝາດຂ້ອຍ…”
ນາງຊາຣາຍຕ້ອງການຂັບໄລ່ນາງຮາກາອອກໄປຈາກບ້ານ ແຕ່ນາງຮາກາກຳລັງຈະມີລູກໃຫ້ອັບຣາມ. ສະນັ້ນ ອັບຣາມຈຶ່ງຕອບວ່າ: “ດີແລ້ວ! ນາງຮາກາຍັງເປັນສາວຮັບໃຊ້ຂອງເຈົ້າຢູ່ ແລະ ນາງກໍຍັງຢູ່ໃຕ້ການຄຸ້ມຄອງຂອງເຈົ້າ. ຈົ່ງເຮັດຕໍ່ນາງຕາມທີ່ເຈົ້າເຫັນສົມຄວນເຖີດ!”
ອັບຣາມຈຶ່ງມອບນາງຮາກາຢູ່ໃຕ້ຄຳສັ່ງຂອງນາງຊາຣາຍຕໍ່ໄປ ແຕ່ໃຈທີ່ຍິ່ງຈອງຫອງຂອງນາງຮາກາບໍ່ຍອມທົນຕໍ່ການຮ້າຍດ່າທີ່ເກີດຂຶ້ນຍ້ອນຄວາມອວດດີຂອງຕົນ. ນາງຊາຣາຍຈຶ່ງຂົ່ມເຫັງນາງຮາກາຢ່າງໜັກ ຈົນເຮັດໃຫ້ນາງຮາກາຕ້ອງລົບໜີໄປ.
ນາງຮາກາເດີນທາງໄປໃນທະເລຊາຍ ແລະ ໃນລະຫວ່າງທີ່ນາງກຳລັງພັກຢູ່ໃກ້ບໍ່ນ້ຳແຫ່ງໜຶ່ງນັ້ນ ທູດສະຫວັນຂອງພຣະເຈົ້າກໍໄດ້ມາປາກົດຕໍ່ນາງຮາກາ.
ທູດສະຫວັນຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວຕໍ່ນາງຮາກາວ່າ: “ຮາກາ ສາວຮັບໃຊ້ຂອງນາງຊາຣາຍເອີຍ! ເຈົ້າມາຈາກໃສ ແລະ ເຈົ້າກຳລັງຈະໄປໃສ?”
ນາງຮາກາຕອບທູດສະຫວັນຂອງພຣະເຈົ້າວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍກຳລັງຈະໜີໄປຈາກນາງຊາຣາຍ.”
ທູດສະຫວັນໄດ້ກ່າວຕໍ່ນາງຮາກາວ່າ: “ຈົ່ງກັບຄືນເມືອຫານາຍຍິງຂອງເຈົ້າສາ! ແລະ ຖ່ອມຕົວລົງຢູ່ໃຕ້ອຳນາດຂອງນາງ.”
ທູດສະຫວັນໄດ້ກ່າວອີກວ່າ: “ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າມີເຊື້ອສາຍຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ... ແລະ ເຈົ້າກຳລັງຈະໄດ້ລູກຊາຍຄົນໜຶ່ງ ແລະ ຈົ່ງໃສ່ຊື່ໃຫ້ເດັກວ່າ 'ອິດຊະມາເອນ.'”
ແລ້ວນາງຮາກາກໍໄດ້ກັບຄືນເມືອເຮືອນ. ຫຼັງຈາກນັ້ນບໍ່ດົນ ນາງຮາກາກໍໄດ້ເກີດລູກຊາຍໃຫ້ອັບຣາມ ແລະ ນາງໄດ້ຕັ້ງຊື່ໃຫ້ລູກວ່າ: “ອິດຊະມາເອນ.” ອັບຣາມອາຍຸໄດ້ 86 ປີ ເວລາອິດຊະມາເອນເກີດ.
ທົດສອບຄວາມເຊື່ອ
ອັບຣາມໄດ້ຍອມຮັບເຊື່ອໂດຍບໍ່ມີຂໍ້ສົງໄສວ່າ ພຣະເຈົ້າຈະປະທານລູກໃຫ້ຕົນຕາມພຣະສັນຍາຂອງພຣະອົງ ແຕ່ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ລໍຄອຍໃຫ້ພຣະເຈົ້າເຮັດໃຫ້ສຳເລັດຕາມວິທີການ ແລະ ເວລາທີ່ພຣະອົງຊົງກຳນົດເອົາໄວ້. ການທີ່ຕ້ອງລໍຄອຍນີ້ໄດ້ເປັນການທົດສອບເພື່ອເບິ່ງວ່າ ອັບຣາມມີຄວາມເຊື່ອໃນຣິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າຫຼືບໍ. ແຕ່ວ່າອັບຣາມກໍບໍ່ໄດ້ຜ່ານການທົດສອບຄວາມເຊື່ອນັ້ນ.
ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ພຣະຄຳພີ" ປະຖົມມະການ 16:1-16.
ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ບັນພະຊົນກັບຜູ້ເຜີຍພະວະຈະນະ" (ສະບັບພາສາໄທ) {ໜ້າ 145-146} ຂຽນໂດຍ ທ່ານນາງເອເລັນ ຈີ. ໄວທ.
ພຣະເຈົ້າຊົງສັນຍາວ່າ ລູກຊາຍຈະເກີດມາຈາກນາງຊາຣາຍ
ຫຼາຍປີຜ່ານໄປ ເມື່ອອັບຣາມມີອາຍຸໄດ້ 99 ປີ ພຣະເຈົ້າຊົງປາກົດແກ່ເພິ່ນ ແລະ ກ່າວວ່າ: "ເຮົາສັນຍາວ່າ ເຈົ້າຈະເປັນບັນພະບູລຸດຂອງຊົນຊາດທັງຫຼາຍ. ຊື່ຂອງເຈົ້າຈະບໍ່ແມ່ນອັບຣາມອີກຕໍ່ໄປ ແຕ່ເຈົ້າຈະມີຊື່ໃໝ່ວ່າ “ອັບຣາຮາມ” ເພາະເຮົາກຳລັງໃຫ້ເຈົ້າເປັນບັນພະບູລຸດຂອງຊົນຊາດທັງຫຼາຍ. ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າມີເຊື້ອສາຍຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ແລະ ບາງຄົນໃນເຊື້ອສາຍນັ້ນຈະເປັນເຖິງກະສັດ. ເຈົ້າຈະມີເຊື້ອສາຍຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ຈົນກາຍເປັນປະຊາຊາດຕ່າງໆ... ເຮົາຈະມອບດິນແດນທີ່ເຈົ້າອາໄສຢູ່ປັດຈຸບັນໃນຖານະເປັນຄົນຕ່າງດ້າວນີ້ໃຫ້ແກ່ເຈົ້າ ແລະ ເຊື້ອສາຍຂອງເຈົ້າ ດິນແດນການາອານທັງໝົດຈະເປັນຂອງພວກເຈົ້າຕະຫຼອດໄປ ແລະ ເຮົາຈະເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.”
ພຣະເຈົ້າຊົງກ່າວຕໍ່ອັບຣາຮາມອີກວ່າ: “ສ່ວນນາງຊາຣາຍເມຍຂອງເຈົ້ານັ້ນ ເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງເອີ້ນນາງຊາຣາຍອີກຕໍ່ໄປ ເພາະຊື່ຂອງນາງແມ່ນຊາຣາ. ເຮົາຈະອວຍພອນນາງໃຫ້ມີລູກຊາຍຄົນໜຶ່ງ ແລະ ຈະອວຍພອນນາງໃຫ້ເປັນແມ່ຂອງຊົນຊາດທັງຫຼາຍ ຈົນກະສັດຫຼາຍຄົນຈະມາຈາກເຊື້ອສາຍຂອງນາງ.”
ການປ່ຽນຊື່
ຊື່ທຳອິດຂອງເພິ່ນແມ່ນ “ອັບຣາມ” ແຕ່ພຣະເຈົ້າຊົງປ່ຽນຊື່ໃຫ້ໃໝ່ວ່າ “ອັບຣາຮາມ.” ສ່ວນເມຍຂອງອັບຣາຮາມ ຊື່ທຳອິດແມ່ນ “ຊາຣາຍ” ແຕ່ພຣະເຈົ້າຊົງປ່ຽນຊື່ໃຫ້ໃໝ່ວ່າ “ຊາຣາ.” ອັບຣາຮາມໝາຍເຖິງ "ພໍ່ຂອງຊົນຊາດທັງຫຼາຍ" ແລະ ຊາຣາໝາຍເຖິງ "ເຈົ້າຍິງ" (ປະຖົມການ 17:5, 15).
ອັບຣາຮາມກົ້ມຂາບລົງ ແລະ ຄິດຢູ່ໃນໃຈວ່າ: “ຄົນອາຍຸຮ້ອຍປີຈະມີລູກໄດ້ຈັ່ງໃດ? ແລະ ຊາຣາກໍອາຍຸ 90 ປີແລ້ວ ນາງຍັງຈະມີລູກໄດ້ຢູ່ບໍ?”
ອັບຣາຮາມຈຶ່ງກ່າວຕໍ່ພຣະເຈົ້າວ່າ: “ພຣະເຈົ້າເອີຍ! ເປັນຫຍັງ ບໍ່ໃຫ້ອິດຊະມາເອນເປັນຜູ້ສືບທອດມໍລະດົກຂອງຂ້ານ້ອຍ?”
ພຣະເຈົ້າກ່າວຕໍ່ອັບຣາຮາມວ່າ: “ບໍ່, ນາງຊາຣາເມຍຂອງເຈົ້າເອງທີ່ຈະເກີດລູກຊາຍໃຫ້ເຈົ້າ ແລະ ຈົ່ງໃສ່ຊື່ເດັກວ່າ 'ອີຊາກ.' ເຮົາຈະຮັກສາຄຳໝັ້ນສັນຍາຂອງເຮົາໄວ້ກັບອີຊາກ ແລະ ກັບເຊື້ອສາຍຂອງລາວຕະຫຼອດໄປ... ລູກຊາຍຂອງເຈົ້າຜູ້ທີ່ຈະເກີດຈາກນາງຊາຣາຈະປະສູດໃນປີໜ້າລະຫວ່າງລະດູນີ້.”
ອ້າງອີງຈາກປຶ້ມ "ພຣະຄຳພີ" ປະຖົມມະການ 17:1-27.
